De relatie tussen ouder en kind is misschien wel de belangrijkste relatie in het leven van een kind. De daden en woorden van een ouder hebben een grote invloed op het zelfbeeld, het zelfvertrouwen en de kijk op het leven van het kind. Een kind dat opgroeit met een verzorgende, ondersteunende en begrijpende ouder heeft meer kans om op te groeien tot een gelukkige, gezonde volwassene. Omgekeerd kan een inconsistente omgeving of een omgeving waarin emotionele steun ontbreekt, ernstige gevolgen hebben voor de ontwikkeling van het kind en zijn toekomstige relaties met anderen. Ouder kind relaties zijn er in allerlei vormen. Ze variëren ook naargelang de individuele omstandigheden. Er zijn echter enkele universele thema's die in alle soorten ouder-kindrelaties terug te vinden zijn:

Vertrouwen is de sleutel.

Kinderen moeten hun ouders volledig vertrouwen. Ze moeten weten dat hun ouders er altijd zullen zijn, voor hen zullen zorgen en onvoorwaardelijk van hen zullen houden. Ouders zijn te vertrouwen voor advies en informatie, maar niet voor discipline – dat is de taak van het kind. Kinderen moeten weten dat zij bij hun ouders terecht kunnen met problemen of zorgen, dat zij vragen kunnen stellen en advies kunnen krijgen. De manier waarop ouders met deze kwesties omgaan, bepaalt in grote mate of zij een blijvend en positief effect op hun kinderen zullen hebben.

Respect is essentieel.

De communicatiestijl van een ouder is een belangrijke factor in de relatie. Als een ouder een respectloze houding heeft tegenover het kind, is de kans groter dat het kind zelf respectloos wordt. Bovendien is de kans groter dat kinderen die respectloos worden behandeld, als volwassene drugs of alcohol gaan misbruiken. Ouders moeten er ook voor waken het leven van het kind te veel te controleren. Te veel controle over het leven van een kind kan leiden tot overmatige druk op het kind om te presteren of perfect te zijn. Dit leidt tot stress, angst en, uiteindelijk, slechte prestaties. Ouders moeten hoge eisen stellen aan hun kinderen, maar ze niet het gevoel geven dat ze aan die eisen moeten voldoen. Het stellen van de juiste grenzen, met behoud van positieve en effectieve communicatie, is een belangrijk onderdeel van succesvol ouderschap.

Toezicht en grenzen zijn noodzakelijk.

Het is belangrijk dat ouders grenzen stellen aan hun kinderen. Dit betekent niet dat de ouder de leiding heeft over het kind – verre van dat. In plaats daarvan zijn de grenzen richtlijnen die het kind informeren over de verwachtingen van de ouder. Grenzen stellen betekent niet dat een kind of tiener zich altijd aan de grenzen moet houden. Het betekent dat als het de grenzen negeert, het kind de consequenties onder ogen moet zien. Als een tiener bijvoorbeeld heel laat uitgaat en zijn ouders hebben als grens gesteld dat hij de nacht thuis moet doorbrengen, moet die grens worden gerespecteerd, zelfs als de tiener geen auto heeft en te moe is om naar huis te rijden. De volgende ochtend moet de tiener een duidelijke uitleg krijgen over de schending van de grens en de gevolgen daarvan.

Conclusie

Ouders spelen een grote rol bij het vormgeven van het leven van een kind. Dit kan een ontmoedigende taak zijn, maar ook plezierig en lonend. Succesvol ouderschap betekent hoge normen stellen, het kind verantwoordelijk houden voor zijn of haar daden en geduldig blijven. Ouders moeten zich bewust zijn van hun eigen gevoelens, emoties en stemmingen om te voorkomen dat zij hun kind kwetsen of te gefrustreerd of boos worden. De liefde en zorg van een ouder zijn de fundamenten waarop het zelfvertrouwen van een kind wordt gebouwd.